1. Δεν συστήνεται η χρήση συνεχούς ηλεκτρονικής παρακολούθησης της εμβρυικής καρδιακής λειτουργίας κατά την διάρκεια του τοκετού σε γυναίκες χαμηλού κινδύνου.
2. Αντιθέτως συστήνεται η διαλείπουσα ακρόαση εμβρυικών παλμών σε γυναίκες χαμηλού κινδύνου κατά τον τοκετό

• Ακρόαση των παλμών μπορεί να γίνει μέσω της χρήσης του στηθοσκοπίου Pinard ή μίας συσκευής Doppler χειρός
• Διακεκομένη ακρόαση θα πρεπει να γίνεται αμέσως μετά από συστολή. Να έχει διάρκεια τουλάχιστον 1 λεπτό και να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον κάθε 15 λεπτά.
• Θα πρεπει να γινεται η καταγραφή της βασικής γραμμής και τυχόν επιβραδύνσεων ή επιταχύνσεων.
• Η ψηλάφηση του μητρικού παλμού ενδείκνυται κάθε μία ώρα ή και συντομότερα επί ανησυχίας για τον διαχωρισμό του μητρικού απο τον εμβρυικό παλμό.

Κατά την διακεκομμένη ακρόαση εάν υπάρξει είτε αύξηση της βασικής γραμμής του εμβρυικού καρδιακού ρυθμού είτε υποψία επιβραδύνσεων, τότε συστήνονται οι παρακάτω ενέργειες:

1. Η Διακεκομμένη ακρόαση θα πρέπει να γίνεται πιο συχνά, παραδείγματος χάρη αρχικά έπειτα από κάθε τρεις συνεχόμενες συστολές.
2. Θα πρέπει να γίνεται εκτίμηση της γενικής κλινικής εικόνας της επιτόκου, συμπεριλαμβανομένου της θέσης της, της ενυδάτωσης της καθώς και των χαρακτηριστικών των συστολών.
3. Σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν επιβραδύνσεις ή αύξηση της βασικής γραμμής τότε περαιτέρω ενέργειες είναι επιβεβλημένες. 

• Επικοινωνία με ανώτερο
• Συνεχής καρδιοτοκογραφική παρακολούθηση
• Μεταφορά της επιτόκου σε μαιευτηριο αν ο τοκετός διενεργείται στο σπίτι

Συνεχής καρδιοτοκογραφική παρακολούθηση του εμβρυικού καρδιακού ρυθμού συστήνεται όταν κατά την αρχική εξέταση ή κατά την διάρκεια του τοκετού προκύψει ένα ή περισσότερα απο τα ακόλουθα:

1. Καρδιακός ρυθμός της μητέρας πάνω από 120 παλμούς το λεπτό σε δύο μετρήσεις με 30 λεπτά μεσοδιάστημα η μία μέτρηση από την επόμενη.
2. Θερμοκρασία ίση ή μεγαλύτερη από 38℃ σε μία μέτρηση ή από 37,5℃ σε δύο διαδοχικές μετρήσεις με μεταξύ τους 1 ώρα διαφορά.
3. Επί υποψίας χοριοαμνιονίτιδας ή σήψης.
4. Επί αναφερόμενου άλγους της επιτόκου το οποίο είναι διαφορετικού χαρακτήρα από το άλγος των συστολών.
5. Επί παρουσίας εντόνως κεγχρωσμένου μηκωνίου. Ως εντόνως κεγχρωσμένο μηκώνιο ορίζεται είτε η παρουσία σκούρου πράσινου ή μαύρου αμνιακού υγρού το οποίο είναι παχύρρευστο ή κολλώδες, είτε το κεχρωσμένο αμνιακό υγρό το οποίο περιέχει μικρά κομμάτια πηκτού μηκωνίου.
6. Παρουσία φρέσκου αίματος το οποίο παρουσιάζεται κατά τον τοκετό.
7. Σοβαρή Υπέρταση: Μία μέτρηση συστολικής αρτηριακής πίεσης ≥160 mmHg ή διαστολικής ≥110 mmHg μετρημένη ανάμεσα από τις συστολές.
8. Παρουσία 2+ λευκώματος στην γενική ούρων και μία μέτρηση είτε συστολικής αρτηριακής πίεσης ≥140 mmHg είτε διαστολικής ≥90 mmHg.
9. Επιβεβαιωμένη καθυστέρηση του πρώτου ή του δευτέρου σταδίου του τοκετού
10. Επί παρουσίας υπερτονίας (συστολές διάρκειας >60 δευτερολέπτων) ή ταχυσυστολίας ( >5 συστολές/10λεπτο).
11. Η χρήση ωκυτοκίνης

Σημείωσεις:

Δεν συστήνεται η συνεχής καταγραφή σε μητέρες οι οποίες έχουν παρουσία ελαφρώς κεγχρωσμένου μηκωνίου και ΔΕΝ έχουν καποιον απο τους υπολοίπους παράγοντες κινδύνου (2017).

Η τεχνητή ρήξη θυλακίου η οποία γίνεται λόγω παράτασης του 1ου σταδίου του τοκετού δεν αποτελεί από μόνη της ένδειξη για συνεχή καρδιοτοκογραφική καταγραφή (2007, 2014).

Εάν η συνεχής παρακολούθηση ξεκίνησε ως αποτέλεσμα ενδείξεων - υποψίας απο την διακεκομένη ακρόαση και η καταγραφή είναι φυσιολογική για τα επόμενα 20 λεπτά τότε μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στη διακεκομένη ακρόαση εκτός εάν η μητέρα επιθυμεί να παραμείνει στην συνεχή καταγραφή (2017).

Ένα βήμα που δεν θα πρεπει να παραλείπεται είναι η ενημέρωση της μητέρας σχετικά με την χρήση της συνεχούς παρακολούθησης του εμβρυικού καρδιακού ρυθμού.

Επιμέλεια κειμένου: Σ. Κωνσταντίνου